Skip to main content

ANG LAYKO, LAYLAYAN NA LANG BA? - ANG HAMON NG SYNODALITY

 



Kapag sinabing ministry o paglilingkod sa simbahan, ang unang pumapasok sa isip ng ordinaryong tao ay pari, madre, misyonero, manong at manang. Kalimitan ding nakadikit sa pananaw ng paglilingkod ang pagkakaroon ng kapangyarihang maglingkod. Makapangyarihan si Father sa simbahan; may impluwensya din si Sister at si Brother na lider ng mga grupo sa simbahan.

 

Mas magandang isipin ang ministry o paglilingkod na hindi kaugnay ng kapangyarihan kahit na mahalaga ito at kinakailangan. Ang bawat paglilingkod, maging ang pinakamaliit na gawain ng volunteer sa parokya hanggang sa posisyong kura paroko, ay umuusbong sa buhay ng pamayanan ng Diyos at nananatili ito upang maglingkod sa paglago ng misyon ng Diyos na isinusulong ng simbahan.

 

Sa isang simbahang synodal o talagang sama-samang naglalakbay, ang lay ministry o paglilingkod ng mga layko ay napakahalaga. Hindi lamang ang mga na-ordenahang mga pari o obispo ang tagapaglingkod; maging mga binyagang Katoliko ay nais at kayang maglingkod. Sa Pilipinas, kahit papaano, hindi nauubusan ng mga layko na buo ang loob sa paglilingkod; minsan nga ang mga ito ay mas masipag pa, mas malikhain pa, mas may kusa pa sa kanilang mga pari. Hindi iilang pagkakataon lamang na nagkaroon ng clash ang pari at mga lay workers dahil ayaw ng pari na masapawan siya ng kanyang mga layko. May magagandang plano at mungkahi ang mga layko at hindi pinapayagan ng pari dahil baka mapagod siya. Minsan nakakapagod sabayan ang energy ng mga laykong Katolikong Pilipino.

 

Ang laykong lingkod ng simbahan ay hindi alalay, hindi suporta, hindi P.A. ng pari lamang. Ang mga ito ay tunay na pinuspos ng Espiritu Santo ng diwa ng paglilingkod. Ang kanilang mithing maglingkod ay galing sa biyaya ng kanilang Binyag bilang mga anak ng Diyos. Kailangan silang pahalagahan, pakinggan, hikayatin na lumago.

 

Sa diwa ng synodality, ang paglilingkod ng mga layko ay naghahanap mula sa pari ng kaukulang paghubog (sa Bibliya, sa liturhiya, sa misyon atbp); dapat din itong kilalanin sa paraang may basbas ng simbahan at may pagsusugo sa harap ng pamayanan; may mga paglilingkod ng layko na dapat ding suportahan ng karampatang materyal at pinansyal na suporta lalo’t propesyunal o full-time ang inaasahang pagtatalaga nila ng panahon at kakayahan. Kailangan din ng mga laykong lingkod na magbayad ng pamasahe, na kumain, na bumili ng gamit, at magtustos sa kanilang pamilya, at karamihan sa kanila ay mahirap at simple ang buhay. Baka naman…

 

 

ourpinoytheologian 11/14/23

 photo: https://www.rvasia.org/feature-story/catechist-witness-hope-love-christ


 

Popular posts from this blog

MALI BA SI CARDINAL AMBO DAVID?

    Nagkagulo na naman ang mga Katolikong mabilis mataranta at ito ay dahil sa pahayag ni Cardinal Ambo David sa isang panayam na ibinigay niya sa isang conference. Nasabi kasi ng Cardinal ang ganito: “Huwag kayong maniniwala na ang kaligtasan ay para sa mga Katoliko lamang. Hindi ka Katoliko kung ang iniisip mo na ang maliligtas ay Katoliko lamang. Ang kaligtasan ay laan para sa lahat… sa buong sangkatauhan.”   Nag-alala ang ilan at naisip na baka daw maraming magsi-alisan sa pagiging Katoliko dahil maliligtas naman pala kahit hindi Katoliko. Baka din daw isipin ng ilang nagbabalak maging Katoliko na huwag ituloy dahil hindi naman pala ganoon kahalaga maging Katoliko. May mga nagalit, may mga nasaktan, may mga nagbintang na mali ang turo ng Cardinal tungkol dito.   Pero tingnan natin kung ganito ang sinabi ng Cardinal, magiging tama kaya ang lahat? Halimbawa ganito niya sinabi: “Maniwala kayo na tayong mga Katoliko lamang ang maliligtas...

Wala Ka nang Pag-asa?

    May mga pagkakataon bang nasabi mo sa sarili mo: Wala na akong pag-asa! Huli na ang lahat! Hindi na ako makakahabol! Wala nang magagawa pa! Hopeless situation na!   Subalit ang ganitong pakiramdam ay hindi tunay na pagkawala ng pag-asa. Natural sa mga tao ang manlumo (ma-depress sabi natin ngayon), dahil sa panghihinayang at pagkukulang. At sa mga panahong ganito ang damdamin natin, mas matingkad ang katotohanan na darating muli ang pag-asa at papalitan nito ang mga huwad na nagpapanggap na pag-asa – ang “sana” at ang “ok lahat.”   Ang “sana” (o mas palasak ngayon, “sanaol” ay katumbas ng tinatawag sa Ingles na “wishful thinking.” Ito iyong hinagap na makakamtan mo lahat ng hangarin mo; wala itong kinalaman sa pag-asa. “”Sana” tumama ako sa lotto; “sana” gumanda ang buhay ko ngayon.” Wala itong batayan sa katotohanan dahil ito ay isang guni-guni lamang. Mapalad ka kung maganap ang “sana” sa buhay mo.   Ang “ok lahat” ay katu...

MGA AKLAT SA LUMANG TAHANAN

    Madaling araw nang umalis ng probinsya ang aking inaanak at ang aking kaibigan gamit ang sasakyan na lulan ang aking sangkatutak na koleksyon ng mga aklat o libro. Karamihan sa mga librong ito ay pinag-ipunan ko at pinagsikapang bilhin sa ibang bansa lalo na sa Europa noong nag-aaral pa lamang ako doon. Kaya mahalaga sa akin at hindi ko agad mabitiwang ipamigay ang mga ito kahit ang mga iba dito ay luma na dn. Subalit kailangang ilipat na sa bago kong tirahan ang mga aklat dahil ang tahanang kinalakihan ko, ang tahanang puno ng kasaysayan ng aking Kabataan ay ipinagbili na at iba na ang nagmamay-ari nito.   Dahil wala na akong mga magulang, ang tanging kaugnayan ko na lamang sa dating bahay naming ay ang mga librong nakalagak doon. Ngayon sa wakas, masasabi kong naputol na, napatid na ang kahuli-hulihang pisi na humahatak sa akin paminsan-minsang umuwi sa tahanan ng aking mga nasirang magulang.   Ano ba ang tahanan? Karaniwang iniis...