Skip to main content

MUNTING PAG-ASA SA CREMATION!

 



 

Nang mamatay ang isang kaibigan ko, naitanong ng kanyang anak sa akin kung maaari bang ilagak ang abo ng kanyang ama sa loob lang ng kanilang tahanan, dahil ang napili nilang paraan ay cremation. Mabilis ang aking tugon na hindi ito pinapayagan. Bagamat nasa maayos na “urn” (parang plorera na selyado) ang mga abo, patakaran ng simbahan na bahagi ng paggalang sa yumao ay ang paglalagak ng mga ito sa isang banal na lugar tulad ng public o private na sementeryo o kaya sa “ossuary” o “columbarium” (na maaaring maglaman ng maliliit na labi (remains) ng yumao. 

 

Itinanong din niya kung maaari bang kumuha ng kapirasong abo na ilalagay niya sa kaniyang kuwintas upang maramdaman na kasama pa din niya ang kanyang ama. Muli, ang aking tugon ay mabilis na “hindi.”

 

Subalit ngayon, may kaunting pag-asa doon sa mga taong nagnanais na mag-iwan ng “kaunting abo” ng yumao nila. Pumayag na ang simbahan na, matapos ilagak ang mga abo sa sementeryo o ossuary, maaaring maging angkop na mag-iwan ng kaunti (“kaunti” lang dapat!) nito para sa mga mahal sa buhay, subalit ang itatagong abo ay dapat pa ding ilagay sa isang lugar na mahalaga at may kaugnayan sa kasaysayan ng taong yumao. Naiisip ko dito halimbawa, ay ang altar o ispesyal na dambana sa bahay, sa opisina, o sa hardin ng pamilya.

 

Sa madaling sabi, pinapayagang mag-iwan ng abo hanggat mapananatili pa din ang paggalang sa ala-ala ng yumao. Palagay ko, hindi kasama dito ang paggamit ng abo ng yumao bilang "trinket" o kuwintas, o kaya ang pagdadala nito sa sasakyan habang naglalakbay at lalo na, hindi maaaring ikalat sa tubig, lupa, gubat, o hangin. Bawal pa din iyan; ang kondisyon ay dapat "sa maayos at banal na lugar" pa din na makabuluhan sa yumao at sa pamilya niya.

 

May gaganda pa bang paggunita sa yumaong mahal sa buhay, kung nais nating magtira ng “kaunting abo” nila, kundi ang ilagay ang munting urn na ito sa ating altar upang paalala na sila ay nasa kamay na ng Diyos at upang lagi natin silang maalala tuwing tayo ay nagdadasal. Samantala, ang karamihan ng kanilang abo ay nasa maayos na lagakan sa sementeryo o simbahan, at maaaring dalawin ng pamilya tuwing Undas. 

 

12/14/23

Ref:  https://www.vatican.va/roman_curia/congregations/cfaith/documents/rc_ddf_doc_20231209_risposta-card-zuppi-ceneri_en.html

 

photo: https://art2diefor.com/product/holiness-a-beautiful-christian-full-size-ceramic-cremation-art-urn-for-human-or-pet-ashes/

 

Labels:

Popular posts from this blog

MALI BA SI CARDINAL AMBO DAVID?

    Nagkagulo na naman ang mga Katolikong mabilis mataranta at ito ay dahil sa pahayag ni Cardinal Ambo David sa isang panayam na ibinigay niya sa isang conference. Nasabi kasi ng Cardinal ang ganito: “Huwag kayong maniniwala na ang kaligtasan ay para sa mga Katoliko lamang. Hindi ka Katoliko kung ang iniisip mo na ang maliligtas ay Katoliko lamang. Ang kaligtasan ay laan para sa lahat… sa buong sangkatauhan.”   Nag-alala ang ilan at naisip na baka daw maraming magsi-alisan sa pagiging Katoliko dahil maliligtas naman pala kahit hindi Katoliko. Baka din daw isipin ng ilang nagbabalak maging Katoliko na huwag ituloy dahil hindi naman pala ganoon kahalaga maging Katoliko. May mga nagalit, may mga nasaktan, may mga nagbintang na mali ang turo ng Cardinal tungkol dito.   Pero tingnan natin kung ganito ang sinabi ng Cardinal, magiging tama kaya ang lahat? Halimbawa ganito niya sinabi: “Maniwala kayo na tayong mga Katoliko lamang ang maliligtas...
Read more

Wala Ka nang Pag-asa?

    May mga pagkakataon bang nasabi mo sa sarili mo: Wala na akong pag-asa! Huli na ang lahat! Hindi na ako makakahabol! Wala nang magagawa pa! Hopeless situation na!   Subalit ang ganitong pakiramdam ay hindi tunay na pagkawala ng pag-asa. Natural sa mga tao ang manlumo (ma-depress sabi natin ngayon), dahil sa panghihinayang at pagkukulang. At sa mga panahong ganito ang damdamin natin, mas matingkad ang katotohanan na darating muli ang pag-asa at papalitan nito ang mga huwad na nagpapanggap na pag-asa – ang “sana” at ang “ok lahat.”   Ang “sana” (o mas palasak ngayon, “sanaol” ay katumbas ng tinatawag sa Ingles na “wishful thinking.” Ito iyong hinagap na makakamtan mo lahat ng hangarin mo; wala itong kinalaman sa pag-asa. “”Sana” tumama ako sa lotto; “sana” gumanda ang buhay ko ngayon.” Wala itong batayan sa katotohanan dahil ito ay isang guni-guni lamang. Mapalad ka kung maganap ang “sana” sa buhay mo.   Ang “ok lahat” ay katu...
Read more

MGA AKLAT SA LUMANG TAHANAN

    Madaling araw nang umalis ng probinsya ang aking inaanak at ang aking kaibigan gamit ang sasakyan na lulan ang aking sangkatutak na koleksyon ng mga aklat o libro. Karamihan sa mga librong ito ay pinag-ipunan ko at pinagsikapang bilhin sa ibang bansa lalo na sa Europa noong nag-aaral pa lamang ako doon. Kaya mahalaga sa akin at hindi ko agad mabitiwang ipamigay ang mga ito kahit ang mga iba dito ay luma na dn. Subalit kailangang ilipat na sa bago kong tirahan ang mga aklat dahil ang tahanang kinalakihan ko, ang tahanang puno ng kasaysayan ng aking Kabataan ay ipinagbili na at iba na ang nagmamay-ari nito.   Dahil wala na akong mga magulang, ang tanging kaugnayan ko na lamang sa dating bahay naming ay ang mga librong nakalagak doon. Ngayon sa wakas, masasabi kong naputol na, napatid na ang kahuli-hulihang pisi na humahatak sa akin paminsan-minsang umuwi sa tahanan ng aking mga nasirang magulang.   Ano ba ang tahanan? Karaniwang iniis...
Read more