Skip to main content

SABAY ANG ASH WEDNESDAY AT VALENTINE’S DAY?

 



 

Bihirang mangyari na nagtatapat ng araw ang Ash Wednesday at Valentine’s Day at ngayong 2024, magaganap ito. Ang labo pa naman ng kaugnayan ng dalawang araw na ito. Kapag Ash Wednesday, diyan natin maririnig ang paalala ng simbahan na tayo’y dapat mag-fasting and abstinence; konting sakripisyo, bawas sa layaw ng mata, tenga, bibig at katawan. Sa Miyerkules ng Abo, ang sagisag na taglay ng bawat Katolikong magsisimba ay walang iba kundi abo, na mula sa Bibliya ay tanda ng pagsisisi, pagbabalik-loob sa Diyos at pagsaksi sa pananampalataya.

 

Iba naman ang tanda ng Valentine’s Day, dahil nga kalimitan itinuturing itong araw ng mga nagmamahalan, ng mga mag-jowa, ng mga may forever. Para sa karamihan, ang mga tanda ng araw na ito ay chocolates, flowers, balloons, dinner date at kung anu-ano pang sweet nothings at pampakilig. Hindi maikakaila na biruan din ng maraming tao, at malamang na may katotohanan, na busy day din ito sa mga motel sa iba’t-ibang lugar sa bansa.

 

E paano nga kung Katoliko ka, matapat ka sa pagtupad sa taunang Ash Wednesday pero nasanay ka ding magdiwang ng Valentine’s Day? Maaari bang sabay na ipagdiwang ang galak, pag-ibig, at kilig at ang pagninilay, pagtitika, at pagsa-sakripisyo sa pasimula ng Kuwaresma?

 

Sabi ng iba, madali namang agahan na lang o iurong na lang ang araw ng pag-ibig; ginagawa na iyan ng marami kasi baduy na daw ngayon kung February 14 eksakto ka magse-celebrate. At siyempre, ang Ash Wednesday, hindi maaaring palitan ng araw iyan, dahil nasa kalendaryo na iyan ng simbahan; Miyerkoles talaga para sa "Latin" o "Roman rite." Pero naalala ko lang, minsang nasa Australia ako, dahil may malaking football game sa isang lugar at alam ng bishop na maaaring mas unahin ng tao ang sports kaysa church, nagpasya siya na gawing Ash Tuesday para hindi magkaroon ng conflict ang sports at ang gawaing simbahan. Kakaiba ang mga sekular na bansa kung saan hindi na matingkad ang pagsasabuhay ng pananampalataya. Sa tinatawag na "Ambrosian Rite," na isa sa mga ritong Katoliko din, walang Ash Wednesday sa kanilang pagtupad sa Kuwaresma at nagsisimula ang panahong ito sa araw ng Linggo.

 

Sa diwa ng pagninilay, sa mga nais na magdasal, sa mga nagbibigay-puwang sa kanilang buhay pananampalataya, madaling makita ang kaugnayan ng dalawang pagdiriwang na ito. Ang Diyos ang siyang Panginoon ng pag-ibig at pakikipag-ugnayan; siya din ang Panginoong tumatawag sa ating bigyang-pansin ang pag-ibig na higit pa sa maibibigay ng mundong ito, ang pag-ibig na makakamit sa pamamagitan ng landas ng pagbabalik-loob at pagbabagong-buhay. Ang Diyos ang pinagmumulan ng pagkain, bulaklak, tsokolate, at pagka-akit natin sa isa’t-isa at siya din ang lumikha sa tao mula sa alabok at mag-aakay sa atin pabalik sa abo sa dulo ng ating buhay.

 

Ang Valentine’s Day ngayong taong ito, kasabay ng Ash Wednesday, ay napakagandang pagkakataon upang lubos na matanto natin ang kahulugan ng pag-ibig ng tao sa isa’t-isa, subalit higit sa lahat, ng pag-ibig ng Ama sa bawat isang nagmamahal at lumalapit sa kanya. Ang Valentine’s ay araw ng mga puso; ang Ash Wednesday ay tibok ng puso ng Panginoong Hesus para sa ating lahat. Ang kanyang wagas na pagmamahal ang batayan ng ating buhay at lahat ng ating tinatamasa. Hindi posible ang buhay kung wala ang pag-ibig na iyan.

 

Nasa kamay ang roses, nasa noo ang “ashes”… aba e, magdiwang na! 

 

 

 

2/12/24

photo:  https://www.oklahoman.com/story/news/religion/2018/02/10/feast-fast-that-question-wednesday-coinciding-with-valentines-means-meat-merriment-are-out-for-some/60544208007/

Popular posts from this blog

MALI BA SI CARDINAL AMBO DAVID?

    Nagkagulo na naman ang mga Katolikong mabilis mataranta at ito ay dahil sa pahayag ni Cardinal Ambo David sa isang panayam na ibinigay niya sa isang conference. Nasabi kasi ng Cardinal ang ganito: “Huwag kayong maniniwala na ang kaligtasan ay para sa mga Katoliko lamang. Hindi ka Katoliko kung ang iniisip mo na ang maliligtas ay Katoliko lamang. Ang kaligtasan ay laan para sa lahat… sa buong sangkatauhan.”   Nag-alala ang ilan at naisip na baka daw maraming magsi-alisan sa pagiging Katoliko dahil maliligtas naman pala kahit hindi Katoliko. Baka din daw isipin ng ilang nagbabalak maging Katoliko na huwag ituloy dahil hindi naman pala ganoon kahalaga maging Katoliko. May mga nagalit, may mga nasaktan, may mga nagbintang na mali ang turo ng Cardinal tungkol dito.   Pero tingnan natin kung ganito ang sinabi ng Cardinal, magiging tama kaya ang lahat? Halimbawa ganito niya sinabi: “Maniwala kayo na tayong mga Katoliko lamang ang maliligtas...

Wala Ka nang Pag-asa?

    May mga pagkakataon bang nasabi mo sa sarili mo: Wala na akong pag-asa! Huli na ang lahat! Hindi na ako makakahabol! Wala nang magagawa pa! Hopeless situation na!   Subalit ang ganitong pakiramdam ay hindi tunay na pagkawala ng pag-asa. Natural sa mga tao ang manlumo (ma-depress sabi natin ngayon), dahil sa panghihinayang at pagkukulang. At sa mga panahong ganito ang damdamin natin, mas matingkad ang katotohanan na darating muli ang pag-asa at papalitan nito ang mga huwad na nagpapanggap na pag-asa – ang “sana” at ang “ok lahat.”   Ang “sana” (o mas palasak ngayon, “sanaol” ay katumbas ng tinatawag sa Ingles na “wishful thinking.” Ito iyong hinagap na makakamtan mo lahat ng hangarin mo; wala itong kinalaman sa pag-asa. “”Sana” tumama ako sa lotto; “sana” gumanda ang buhay ko ngayon.” Wala itong batayan sa katotohanan dahil ito ay isang guni-guni lamang. Mapalad ka kung maganap ang “sana” sa buhay mo.   Ang “ok lahat” ay katu...

MGA AKLAT SA LUMANG TAHANAN

    Madaling araw nang umalis ng probinsya ang aking inaanak at ang aking kaibigan gamit ang sasakyan na lulan ang aking sangkatutak na koleksyon ng mga aklat o libro. Karamihan sa mga librong ito ay pinag-ipunan ko at pinagsikapang bilhin sa ibang bansa lalo na sa Europa noong nag-aaral pa lamang ako doon. Kaya mahalaga sa akin at hindi ko agad mabitiwang ipamigay ang mga ito kahit ang mga iba dito ay luma na dn. Subalit kailangang ilipat na sa bago kong tirahan ang mga aklat dahil ang tahanang kinalakihan ko, ang tahanang puno ng kasaysayan ng aking Kabataan ay ipinagbili na at iba na ang nagmamay-ari nito.   Dahil wala na akong mga magulang, ang tanging kaugnayan ko na lamang sa dating bahay naming ay ang mga librong nakalagak doon. Ngayon sa wakas, masasabi kong naputol na, napatid na ang kahuli-hulihang pisi na humahatak sa akin paminsan-minsang umuwi sa tahanan ng aking mga nasirang magulang.   Ano ba ang tahanan? Karaniwang iniis...